Eind jaren 80 van de vorige eeuw kreeg het idee vorm om met een prepress-bureau te beginnen. Apple was net van start gegaan met desktopcomputers en lanceerde zich in de grafische wereld. Daar werd vaak weigerachtig op gereageerd door het wat behoudsgezinde karakter van de sector.

In Brussel, bij iemand die destijds in de grafische sector wel eens de beste zetster van de Lage Landen genoemd werd, zochten we naar een naam die bij een bureau zou passen dat de opmaak zou doen van tijdschriften en boeken. Ontwerpen an zich zat toen niet in de doelstellingen. Maar de tijdschriften en vooral de boeken, moesten er traditioneel goed uitzien. Sobere chic, noemden we het later.

De naam van het bureau werd Griffo, genoemd naar Francesco Griffo, leerling van Aldus Manutius, een Italiaanse drukker-uitgever. Als uitgever wilde Manutius de geschreven Griekse geschiedenis vereeuwigen door ze te drukken. Hij nam daarvoor de briljante typograaf Francesco Griffo in dienst.

Briljant en typograaf, dat vonden we wel bij ons passen. Griffo was ook de bedenker van de cursieve letter, wat later algemeen de 'italic' werd genoemd. Schuine letters, als het ware. Dat schuine, briljante denken, daar konden we mee verder.

In 1989 zetten we onze handtekening onder de statuten van de bvba. Goed twee jaar later echter bleek er maar één ondernemer in die bvba. Ik kocht mijn slapende vennoot uit en dat bracht mij bij Dirk Imschoot en de gelijknamige drukkerij. Dirk was een inspirator, had een goed draaiende drukkerij, was op zoek naar een modernisering van zijn ontwerp-afdeling en zetterij. En hij wilde groeien. Zo sloegen we de handen in mekaar.

De drukkerij kent een heel andere geschiedenis, maar samen maakten we er een bloeiende onderneming van. De groei deed af en toe pijn, was soms lastig maar wat we deden deden we graag. Griffo werd een NV en groeide uit tot een stevige KMO met ruim twintig mensen in dienst. We maakten eigen ontwerpen, maar boden bovenal een dienstverlenende ruimte aan andere ontwerpers.

In 1999 besliste ik om om een ander pad in te slaan. Griffo bleef bij Imschoot. Ik zette samen met enkele vennoten de schouders onder U&I Learning, een van de eerste e-learningbedrijven ter wereld. De rest is geschiedenis. U&I ging naar de beurs en werd Sparkle. Ik zocht andere oorden op.

Rond 2005 werd drukkerij Imschoot gesloten en Griffo overgenomen door het toenmalige management. Ik vroeg om de naam en/of het logo, als ze die ooit zouden veranderen, weer over te dragen aan mij. Dat gebeurde enige jaren jater, toen Ben De Troyer besloot om Griffo om te vormen tot Karakters.

In 2016, nadat ik vier jaar als ambtenaar gewerkt had in Nederland, besliste ik om mijn nieuwe vennootschap opnieuw Griffo te dopen en het logo te behouden, vanwege die geschiedenis. De grafische sector heb ik achter mij gelaten, maar in elk bedrijf dat ik sinds mijn vertrek bij Griffo 1.0 heb geleid, speelde vormgeving altijd een belangrijke rol. Niet alle kompanen van toen spelen nog mee in het verhaal, maar met een aantal van hen (onder wie Dooreman) onderhoud ik nog occasionele en altijd weer prettige contacten. We zijn inmiddels meer dan 30 jaar verder.